Wij keren terug naar het bos (onbewuste blootgelegd door zijn onderwerp)


1.      Drie tellen lang trillen

muren en poort na de val

in het slot, in de muzenval.

 

De tel valt weg, hij is van geen tel.

Nauwelijks licht valt hier,

laat staan een wolk te zien.

 

Wrede fee die het hier treft,

voor de poort lagen zwarte veren.

 

Een hoog denkbare rust

nagelt hem aan de grond,

kluistert in het rond

en vlamt erdoorheen,

gooit hem op de rand

en naar verscheurende onschreeuw.

 

Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie en getagged met . Maak dit favoriet permalink.

Plaats een reactie