Als puber en jongvolwassene,
ondanks mijn explosieve naam,
viel ik niet op.
Of nauwelijks, net genoeg
in het oog van de vuurnemers
lichtwerpers ook
die opereren in het duister.
Ik kreeg een vaste,
knellende en dwingende betrekking.
Met daarnaast ter compensatie een vleselijke,
vrolijke en prikkelende bijbetrekking.
Toen brak de dag aan
dat ze me dwongen
een tent over me te trekken, volmaakte dekmantel.
Tussen twee bloedbaden door,
de sporen zullen wijzen
in mijn richting,
poetste ik netjes de plaat.
Cherchez la femme,
je suis invisible.
