Wat een week! Weer goed voor een dagboek, alhoewel ik me hier niet zal houden aan een dagindeling. Nee, laat ik er een mooi potje van maken.
Het is zondag, de zon is eindelijk doorgebroken door een toch grijze, halfnatte en kille week. Charlie Parker ligt op. Ik zit in de leefruimte, ik kan nu eenmaal overal schrijven. Oké, het werd Leiden om te beginnen, dat staat hier elders al te lezen. En nog elders staat ook dat ik geen trein kon nemen en dus de auto heb genomen, dat ik bij Martin M. Aart de Jong een hond heb aangetroffen die de toestand met de Fyra trein ook maar niks vindt maar er voor de rest geen last van heeft.
Met andere woorden ik was nog eens in Nederland. Dinsdag en woensdag. Het nagenoeg enige land ter wereld waar alles tot in de puntjes georganiseerd is, zelfs het landschap. Waar het dan ook moeilijk als al niet onmogelijk is om uit het systeem te stappen zonder te sterven. Ik denk dan aan van Gogh, filmmaker. Of de onfortuinlijke Pim.
Wie er wil uitstappen moet ver weg. Denk aan Willem F. Hermans, Vincent van Gogh of nu dus Wilde Geert (is te zien geweest in Nieuw-Zeeland. Daar kan je allicht ook nieuw Zeeuwse mosselen eten. Een heb ik net ontdekt, via Laurent l’Oedipe, vriend op het groot smoelenboek. Zeg nooit dat het boek geen meerwaarde biedt, Laurent is er zo een, alleen kan je die meerwaarde niet omzetten in beurswaarde.
Het gaat om Willem Oltmans. Hier lees je best eerst zijn levensgeschiedenis. Daarna ga je over naar een treurbuisuitzending. Die vind je hier in zes delen.
Zo, heb je dat wat achter de kiezen? Ja, het wordt hard kauwen. Ik weet het. Ben gaan fietsen om het te verwerken, al was het dan geen fietsweer.
Ik herken het verhaal enigszins. Zelf ben ik ooit in aanvaring gekomen met de overheid, waarbij die heeft geprobeerd met mij komaf te maken. Ik heb geen zaak aangespannen maar er wel voor gezorgd dat die overheid de factuur tot nu toe netjes betaalt. De bijzonderheden hiervan zal ik misschien in mijn memoires verwerken. Kortom, net als die Oltmans ben ik ongeduldig, scherp van inzicht en anarchistisch (d.w.z. dat je optreedt zonder rekening te houden met gevestigde machten en hun protocollen laat staan procedures). Als ik mijn vijand mag geloven. Bovendien was ik staatsgevaarlijk.
Bij Oltmans is dat anders uitgedraaid. Nederlanders zijn net als Engelsen ontzettend principieel en helemaal niet pragmatisch. Dus bestreed Oltmans zijn vijand, de snul Luns en later de hele Nederlandse overheid, met open vizier. En met een advocaat. Ik had hooguit een handlanger in het apparaat. Mijn woestijntijd heeft net geen drie jaar geduurd. Oltmans heeft meer dan 45 jaar strijd gevoerd.
Ik vraag me af of die Oltmans nu in de hemel is, na zijn dood, weet je wel. Hij heeft niet gewacht tot hij zover was om gerechtigheid te laten geschieden. Kon de hemel hem dan gestolen worden? Ik ben er nog niet uit.
Let wel, in die treurbuisuitzending ontkent niemand de feiten. Wel gaat die Henk Hofland in mijn ogen de dieperik in. Dieper dan dit kan hij niet zakken. Zijn meningen kan hij nu rustig op een hoopje vegen en bij het vuilnis zetten. Een lafaard die een vriend verraadt.
En almaar hameren op het onmogelijke karakter van die man. Terwijl dat karakter niets onmogelijks heeft, eerder iets ridderlijks en iets van Don Quichotte. Ik ben ook redelijk onverzettelijk in bepaalde zaken, moeiljk te pakken, als ik wijlen mijn vijand mag geloven; moest ik deze week nog horen. Staat er een fout in de Belgische grondwet. En wat antwoordde een vrij hoog ambtenaar? Nu, is dat zo erg? Kijk, mijnheer, uw reactie vind ik heel erg, ja. Dat was mijn antwoord. Schaamte omdat er een fout staat en actie ondernemen om die recht te zetten? Daar zijn ze te middelmatig voor.
Dit is mijn voorstel tot aanpassing van de Belgische grondwet:
Art. 1
België is een federale Staat, samengesteld uit de gemeenschappen en de gewesten. (dit is een grammaticale fout)
Art. 2
België omvat drie gemeenschappen: de Vlaamse Nederlandstalige Gemeenschap, de Franse Gemeenschap en de Duitstalige Gemeenschap. (om in overeenstemming te zijn met artikel 10)
Art. 3
België omvat drie gewesten: het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Gewest.
Art. 4
België omvat vier taalgebieden: het Nederlandse taalgebied, het Franse taalgebied, het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad en het Duitse taalgebied.
(….)
·
Art. 10
Er is in de Staat geen onderscheid van standen.
De Belgen zijn gelijk voor de wet;
Tieftalen 