Het is voor mij een hele en soms zware ontdekking geworden, het werk van deze Russische dichter. Eerst las ik hem in Franse vertaling. Toen al had hij me postuum zwaar aangegrepen. Ik heb inmiddels deel I en II van zijn verzameld werk – poëzie gekocht.
In een van zijn verzen kwam ik mezelf tegen (naakt voor de zee), wat aanleiding gaf tot het schrijven van mijn jongste bundel, in Russische papieren.
Vandaag is hij hier te gast. Ik koos volgend gedicht:
Wat hebben wij?
Zoettalig beminsel – verzinsel,
zoetbetekenende gift van verzinning – beminning.
Maar wie zijn wij?
Dierbare beminners – verzinners,
dierbare, dierbare, arme!
Maar wat willen wij?
Bemins-verzins willen we, dierbaren,
bemins-verzins willen we, armen.
Nu, God zij met jullie! doen jullie maar
wat jullie het beste lijkt, dierbaren!
Tieftalen 