De hel is de eeuwige terugkeer van hetzelfde. Aldus sprak Nietzsche. De eeuwige terugkeer van hetzelfde, soms, dat is de mode. Mode is een verschijnsel, een stuk kledij, een stuk gedrag dat komt – weet ik veel vanwaar – en gaat.
De fenomenologie heeft niet kunnen verklaren waar dit fenomeen vandaan komt. Het structuralisme al iets meer, het postmodernisme heeft er lak aan.
Maar zie: de kousenbroek is helemaal terug! Mijn computer wil dat ik hier ‘panty’ schrijf maar ik vertik het.
Vrouwen, zijn ze zo schaapachtig? De winter wil maar niet komen en in afwachting trekken ze allemaal een kousenbroek aan. Hoe hebben ze die dan herontdekt? Waarom of waarom niet? Ik zou het mijn dochter kunnen vragen, ze heeft lak aan mode.
Ach, ik vergeet uiteraard dat vrouwen lezen – vooral hun modeartikelen in krant en weekblad. En ze zien op de treurbuis ook al naar modeprogramma’s. Kortom, vrouwen, ze willen weten en blijven graag op de hoogte. Ongelooflijk. Zou het zo gemakkelijk in zijn werk gaan?
Het zou gewoon volstaan om de media te manipuleren en hop, daar zie, de mode is gelanceerd. Ongelooflijk!
Helaas hebben er zich twee feiten voorgedaan die me helpen om de bron van al dit kwaad op te sporen. De feiten staan buiten twijfel.
Vooreerst heeft mijn dochter onze afspraak met een week uitgesteld. Maar mijn zoektocht kan ik nu niet staken. Daarnaast heeft een andere vrouw die ook wat lak heeft aan de mode, Charlotte Mutsaers, – ze schrijft, ze tekent en heeft drie huizen, een in Amsterdam, een in Oostende en nog een ergens in Frankrijk, ontdekt dat de klemtoon naar onder zakt. Op haar pagina op het groot smoelenboek (het zogenaamde feesboek) meldt ze een trend waarbij de aandacht verlegd wordt naar de benen.
Ze heeft liefst 95 reacties gekregen op dit bericht. Meestal van vrouwen. En velen onder hen zijn bereid meteen hun beste beentje voor te zetten en daartoe een ingreep te ondergaan. Hun beste beentje!
Dankzij Charlotte ben ik dus op het spoor gekomen. Het zijn de bonzen van de schoonheidsindustrie die deze misdaad begaan. Eerst hebben ze de aandacht gericht op de borsten. Resultaat? Plastic Bertrand zit nu overal, in volle borsten. Siliconen zetten je een hoge borst op!
Vervolgens is deze meestal algemene aandacht gezakt naar de billen en is op dat vlak blijven hangen, het zitvlak dus. Kent u de prijs van een nieuw paar billen? Nee? Ach, u bent voorbijgestreefd, mevrouw. Het is niet omdat u uw billen niet te zien krijgt dat elke dag honderden vrouwen en duizenden mannen naar uw billen kijken.
En zie, de bonzen van de schoonheidindustrie die niet om schoonheid geven maar wel om jullie centen, laten de algemene aandacht nog wat lager zakken dan de billen. De benen komen nu volop in zicht en in hun vizier. Uw beste beentje, straks weet u hoeveel het u kost; maal twee, uiteraard. En Charlotte schrijft: In Parijs zijn al klinieken die slecht bedeelde vrouwen aan een paar siliconen kuiten kunnen helpen. Naar verluid staan ze aan te schuiven in de rij.
Ondertussen draagt de kousenbroek onze aandacht weg op ditzelfde niveau.
Tieftalen 