1. Vijf uur voor hij verdween
kende hij zelfs geen adres
waar naartoe, heeft hij de vuren gedoofd.
.
Geen rooksignaal meer.
Hij liet al zijn duiven los.
.
Daarna heeft hij zijn zaktelefoon
uitgeschakeld, zijn vrouw
en hun bagage ingepakt.
.
Een draak van een stilte heerst.
2. Hij had zijn aards paradijs,
zijn tuin van Eden goed geteeld.
Het werd hem ontnomen.
Zijn handen beefden ervan,
zijn ogen schoten vuur.
Hij ging de demonen niet te lijf
die zijn paradijs hadden ontnomen
en er een hel van hadden gemaakt.
Nee, hij ging elders zien
of het daar niet lag.
- Joe vervolgens
Hij vond het ja, op twee plaatsen, eiland en vaste land.
Zo ging hij eindelijk aan het levenswerk, dus.
Mag dat verbazen? Hij zelf, zelfs.
Zonder dralen zonder tellen voortdoen,
van de ene plek naar de andere komt het ene doek
na het ander, yes alors, Joe, we can.
In geen tijd, te gek, zo gek dat het wel moest
eindigen, het veroorzaakte een storm
buiten dat glas water, water rukte op en hij weg,
vlucht naar het eiland
waar alles gebroken ingebroken lag.
Zut alors, Joe, en opnieuw nam hij
vrouw en bagage en kwam terug.
Op toppunt
Pingback: Virton il fait bon ton | Tieftalen