Kijk, dit is nu echt wijsbegeerte volgens het boekje, politiek helemaal correct en erg in trend met de mode, en daarom ook fataal: “Maar twee ongelukkige liefdes zeggen evenmin iets over de volgende, en toch kan je al in de derde niet meer geloven, zodat ze vanzelf ongelukkig afloopt, daardoor.”
Dit is een citaat uit “Nachtboek van een slapeloze” waarmee Patricia de schone de martelaere ooit debuteerde in de letteren.
(Waardoor dan is het bij mij na twee ongelukkige liefdes toch nog goed gekomen?)
De vraag stellen, al is het tussen haakjes, is het antwoord uitlokken. Dat komt niet zomaar, dat antwoord. Verdere vragen dan maar: heb ik dan toch talent voor geluk of gewoon geluk gehad en had de martelaere meer talent voor ongeluk? Treft het lot ons hier met een pijl of met een bliksemschicht?
De vetgans is glibberig genoeg om uit de touwen te glijden die hem of haar omknellen. Bondage heet zoiets. Hij of zij moet dit wel willen, eruit glijden.
Nooit meer dromen en doen alsof je een vetgans bent.
Droom niet meer. Doe (gewoon) alsof je een vetgans bent.
En we eindigen in samenzang:
Ze is net een vetgans in touw gebonden, man.
Ach ja, o ja, o ja (doebie doe wab ba baba ba)
Net een vetgans in touw gebonden, man.
Net als een vetgans in touwwerk (Frank Zappa)
De schone de martelaere
gevat in touwwerk
