Naar aanleiding van de bundel “liederen van een kapseizend paard”, van Els Moors.
Het surrealisme liet zich in met het communisme, de geslachtsgemeenschap en daarbij horende erotiek, het afbreken van horecatenten en leden uitsluiten uit de beweging. Althans, het surrealisme waarvan Breton meende het hoofd te vormen. De surrealisten hadden toen net Karl Marx en Sigmund Freud gelezen.
Ik heb het manifest van het surrealisme herschreven om Breton als lid eruit te gooien en onder meer Raymond Queneau te rehabiliteren. Vandaag voegen we Els Moors toe.
De titel van haar bundel wijst al de richting aan. Nu het communisme – een soort staatsgodsdienst zonder staat was het geworden – tot de geschiedenis behoort blijven geslachtgemeenschap en erotiek over. In- en afbraak van horecatenten of ander straatoproer, waarbij de daders in bende opereren en op tijd de plaat poetsen, is er ook niet meer bij. We zijn niet talrijk genoeg meer om nog bendes te vormen. Hooguit roven we nu en dan een kunststuk of laten een taart gooien in iemands gezicht.
Het surrealisme is dus nog altijd een beetje wat het altijd geweest is, getuige dit gedicht (op bladzijde 36):
er ligt een vrouw op bed
en het lijkt wel alsof ze gevallen
kijk die aap eens nadenken daarover
hij zit op haar buik en de schaduwen van de gedachten
van de aap vallen tussen de benen
van de gevallen vrouw
de vrouw is gevallen
de aap denkt na en
altijd weer vallen zijn gedachten
tussen de benen van de vrouw
zij: achterover hij: op haar buik rustend
zijn gedachten bij haar
of nu ook het paard verschijnt?
het steekt zijn grote nieuwsgierige paardenneus
zijwaarts tussen de gordijnen
wat het paard ziet
zelfs als het geen paard is
ach ik neem een bijl en sla ons allemaal
de schedel in iemand betaalt de rekening
john ray zegt liefde is blijdschap
waarmee we dit heden vervolmaken en
tijdelijke landschappen laten zich lezen
bijvoorbeeld aan de hand van koplampen
U ziet, het is geen horecatent die afgebroken wordt maar iets anders en nog steeds betaalt iemand (anders) de rekening.
Deze bundel is uitgegeven door het balanseer in Aalst en Nieuw Amsterdam aldaar.
Tieftalen 