Ik zou niet willen weten
hoe het voelt zo hard te zweten.
Het delven en het delgen
wegen niet op
tegen het welven en het bolgen.
De maan wil het evenmin weten,
de zon komt haar wel tegemoet.
Het vervellen van een loeder
voelt strohard in de knoet.
Schudden zonder gebruik
en opstappen, de passen afgemeten.
We kunnen er rustig van uitgaan
dat dra de bui zal barsten.
Wie dan zal een van ons gelasten
met het uitstrooien van de waan
die dan voorgoed de dag
zal overschrijden?
