Vaak stond ik op, zo goed
als dagelijks, jaren lang
onder de mensen.
Soms ook zonder mensen.
.
Er lag een wortel
voor het grijpen.
Toen de stok
ons trof, wat hard het leven,
onttrok ik me opnieuw
aan de mensen.
.
Een is toon geworden,
een ander zandkorrel.
We bleven onszelf lang
en minimaal herhalen
tot we erin samenvielen.
Tieftalen 