Het is gemeengoed onder kunstenaars, haast tot staande uitdrukking geworden, van iemand die veel heeft geleden, te zeggen: precies of hij / zij heeft een vrachtwagen over zich heen gekregen.
We zijn twee weken gaan toeren naar het & der om eens wat anders mee te maken. De zee zien rijzen om negen uur ’s avonds, ik zeg zomaar wat. Geslaagd in elk geval.
Op de tweede dag van ons verblijf te “her”, hoorden we in de late namiddag een ziekenwagen, dicht bij. Wat later vernamen we dat de overbuurman een vrachtwagen tegen zijn hoofd had gekregen. We hebben niet geweten hoe hij er precies uitzag.
Hoe is dat mogelijk? Dit valt te verklaren door de existentiële eenzaamheid van de Marokkaan in het verkeer. Meestal verwoord ik dat als “alleen op de wereld” (bougdo fldunia).
De man was bijna thuis. Hij had een taxi genomen en stapte uit om aan de overkant de straat in te gaan waar hij woont. Alleen op de wereld, daar staat hij dan en dus, zonder om te zien wou hij de weg oversteken. De vrachtwagen raakte hem nog net aan het hoofd.
’s Anderendaags was hij overleden.
Tieftalen 