door jouw bos de boom niet meer zien
in jouw blos de droom zien
hoeveel verdragen we,
wanneer sluiten onze ogen zich?
zwemmen we zwemmen oeverloos
in elkaar weg ik mag dit
dan wel schrijven niemand ziet ons nog
terug tot we ademloos niemand ziet ons nog
ook wij zelf niet
je hebt jezelf verwerkt tot nulgraad
zonder benul haal ik me erin uit
Tieftalen 