Waar is dat allemaal niet goed voor?! Wat dan? Naar de radio luisteren. Soms. Steevast naar Berg en Dal op zondag op Klara (vroeger was het nog iets dat kon en mocht op Radio 1). Het zet een mens ertoe aan te mijmeren ja zelfs te denken, al is het dat die mens met de fiets tegen 12 per uur of meer rijdt, net niet tegen de wind.
Deze morgen mocht de mens Frans Denissen op de radio 1 & ander en nog iets meer uiteenzetten, toelichten en vertellen. Frans is net als ik schrijver en vertaler. Uit het Italiaans vooral maar ook uit het Spaans. Ik heb de man een paar keer ontmoet & gesproken en ja, 1 & al mens is Frans Denissen, geen kapsones, gewone boord aan zijn hemd, geen kantjes aan zijn schoenen afgelopen.
Ik wist niet dat hij brieven van N. Machiavelli, de verfoeide, heeft vertaald. Ik ga hier nu even op mijn wijze wat ik van Frans gehoord en vernomen heb op een rijtje afzetten tegen wat ik mee heb genomen en gekregen van Montaigne, tijdgenoot en tegenstander van de verfoeide. Beiden waren ambtenaar. Montaigne hield zijn ambt uit eigen beweging voor bekeken en trok zich terug op zijn landgoed bij Bordeaux. Hij kon er uitgebreid leven van dat landgoed.
Nicolo M., de verfoeide, leefde van de karige opbrengst van een kleine hoeve die hij gekocht had. Zijn boekje ‘Il Prince’, waarmee hij nu nog gekend is, was een poging om in het gevlei te komen van de nieuwe heerser in Florence. Dat weet zowat iedereen. Nu weet ik tenminste dat het gelukkig niet gelukt is en dat de verfoeide dan maar is blijven schrijven en schrijver geworden is. Michel de Montaigne wou niets anders meer dan schrijver worden. Hij heeft zelfs een nieuw genre bedacht, het essay.
Tieftalen 