1.
Het klappen van de zweep,
uit de school van Frank Sinatra,
valt te laat uit, achterklap.
Ruis in het gewaad verstoort
de draagster raakt gebaad.
Straks komt ze geolied
naar je toe, my way.
De luifel van de bedoeïenentent ligt
slap neer voor de ingang,
nu ook de wind is gaan liggen.
2.
Ze lag daar maar wat fraai,
de benen uit elkaar,
de voeten naar het oosten.
Ach, man, als ik nu eens graai
in haar lange donkere haar,
zouden mijn ballen dan gaan boosten?
Haar buik, wanneer ik maai,
zo kaal, zo gebarsten, zo gaar,
kan mijn woede niet troosten.
Integendeel, in volle vuur ik laai,
geen wind kan met me aan de haal,
het waait niet, nee, het buldert,
ik kom, ik kom uit me af gebulderd.
3.
Pas na uren schoof de luifel omhoog,
kwam opgewekt de man
door vuur gezuiverd buiten.
Tot op de bilnaad gewapend
sloeg het geboefte op hem toe,
snackbar huilend uit hun onreine mond,
van een hels vuur van de duivel bezeten.
De vunzige drievuiligheid kreeg het aan de stok,
de man stak vlug een baard in brand, da’s een,
verkocht een ander een rake schop in het kruis,
krijsend ha, da’s twee
en verkocht de derde een klap
met de stok van de eerste.
Uit de waan dat ze van hogerhand waren gezonden
lagen ze te kreunen,
diep neergevallen in hun zonden.
Tieftalen 