Jaune toujours pas comme toujours

Niets lijkt wat het is, zul je zeggen; soms lijkt het op niets; heel soms is het wat het lijkt. Ik neem hierbij ootmoedig het verwijt van zelfoverschatting op me, naast dat van pretentie. Er bestaan zwaardere bundels om dragen. Dinsdag 28 april 2015 is een onvergetelijke dag geworden in de kunstgeschiedenis. U had er misschien bij kunnen zijn al was het aantal plaatsen beperkt. Hoewel niemand nog altijd niet precies weet hoe gevaarlijk geel kan zijn, is het gevaar nu toch wel geweken.

In boekhandel Letters & Co boekhandel met koffiebar in Deinze stelden les éditions L’oeil, donc een tiental gedichten van mijn hand met drie afbeeldingen voor, gebracht aan de hand van een pianospel.

Boekvoorstelling door William Ploegaert vanavond om 20u.
L’Oeil, donc ed. stelt voor:
‘Hoe gevaarlijk geel/ Comme le jaune dangereux’
Een multimediale avond rond de presentatie van de gelijknamige bibliofiele map met gedichten van Marc Tiefenthal, beelden van William Ploegaert en met muzikale begeleiding van Koen Desimpelaere.

http://kume-music.tumblr.com/

Al viel het velen blijkbaar lastig zich daar iets bij voor te stellen toch telden we een aantal dapperen die dat alsnog geprobeerd hebben en zijn afgezakt tot daar. De rest, die schitterde door afwezigheid, had ongelijk. Kunt u overigens zelf uitmaken aan de hand van enkele geluidsfragmenten en foto’s.

.

Ik was er behoorlijk van weg, zo ver dat het gevaarlijk rijden werd terug naar huis. En weer merkte haast niemand iets op. Ik moet hier ook een bekentenis maken: het is voor het eerst dat ik een gedicht van me heb laten begeleiden aan de hand van muziek van den Johan Sebast Bach. Oké, hij is nu opgenomen in de grote galerie der jazzmusici dus da’s eindelijk in orde gekomen.

.

Oordeelt u nu verder zelf maar en als u alsnog het werk wil zien, vijf maal twee gedichten (in beide landstalen namelijk) met de afbeeldingen, contacteer dan de boekhandel Letters & Co te Deinze.