Niet op de weg naar Damascus maar naar Dinant


2.   Zo ik je leerde kennen

gebeurde het zo, niet anders,

gebeurde het daar, niet elders.

 

Hoe aflijvig ook, jij,

hoe spichtlijvig ik,

eerst gaf ik je

de bovenhand toe.

 

Hoe lastig het armworstelen zou.

 

Hoe het voor waar

en echt verklaard

zou duren

 

tot ik op de duur

en wij dan weer.

 paul van ostaijen

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s