Eregast hier: Henri Michaux
Een Belg die dat niet wou zijn. Hij was Fransman geworden. Schreef een omvangrijk enig en in mijn geval voorbeeldig oeuvre bijeen. Ik lees momenteel Moments. Deze dichtbundel dateert van 1973. Ik ben vooral getroffen, haast in volle gezicht, door het volgende gedicht op blz. 50 (eigen vertaling):
Een polsslag
een ander
een nieuwe polsslag voert me mee
deels slaat hij een verschillende tijd
geheel eigenwijs
.
Het is de weg, zeker,
ik laat me erdoor leiden
.
Het beste van het beste
ik bevat het
.
ik moet het zien te behouden
dat het voortgaat
Tieftalen 