- Het is raak
daar op de oever
gezegd.
.
Water zo onuitroeibaar
dat we de roeiboot opgeven.
.
Blootsvoets dan wel gelaarsd,
we kiezen maar,
we kniezen niet,
waden we nu verder.
.
Al zou het eerder aangewezen zijn
alles uit te trekken
en te zwemmen
.
voor we verdrinken.
We kiezen maar
we kniezen niet.
2. Lopen we immers niet liever,
wel beschut tegen oprukkend heir,
netjes op een rij?
.
Zo hebben we dan ook bomen
aangeplant. Ze zijn volgroeid,
keren zich tegen ons,
rukken op.
.
In ons breekbaar bootje denken we
te ontkomen.
Tieftalen 