zonder titel

’t is als met de voetstap

die als hij de trein verlaat

onbekend terrein opgaat

en dan verdwaalt.

.

of nog wanneer ik met opzet

gedragen en gedacht mijn hoed opzet

en vrij en vrolijk uitwaai

en me zomaar omdraai.

.

ik val nooit anders binnen,

wat zouden we anders beginnen?

en vraag ik het mijn vriend Satie,

hij verbergt zich vanavond nie.

erik satie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s