’t is als met de voetstap
die als hij de trein verlaat
onbekend terrein opgaat
en dan verdwaalt.
.
of nog wanneer ik met opzet
gedragen en gedacht mijn hoed opzet
en vrij en vrolijk uitwaai
en me zomaar omdraai.
.
ik val nooit anders binnen,
wat zouden we anders beginnen?
en vraag ik het mijn vriend Satie,
hij verbergt zich vanavond nie.