Betreft: Berg & dal, radio Klara, 21 januari 2018
Beste vriend,
Je hebt ons op het smoelenboek, dat sociaal medium (met twee a), op tijd kond gemaakt van je bezoek aan de Reyerslaan voor een gesprek met Bergbeklimmer Pat Donnez. Niettemin heb ik het in uitgesteld relais beluisterd, vanuit de applicatie van de VRT radio’s. Die zondag ben ik namelijk op het uur van de uitzending gaan fietsen, bergop en bergaf, met mijn persoonlijke fietsassistent. Ja, op een zekere leeftijd mag een mens zich al eens wat veroorloven. Je zal wel zien, later, als je zover bent. Dat heb ik dan alvast alweer.
Je blijkt geen vlotte spreker. Man, man, was dat afzien, voor ons oor dat zo verwend wordt door vlotte spraak. Ik ben er met vereende krachten wel bovenuit geraakt, maak je niet ongerust. Je bent bovendien een diepdenker. Hoe vaak in de uitzending “heb je daarover nagedacht”. Dat mag wel eens, maar let op dat je niet te diep wegzakt in gedachten. Nee, dat gevaar zie ik je niet lopen.
Je komt van ver, Mariakerke – Bad, het verre Westen. Nogal wat van die lieden, verre Westerlingen, raken dan verzeild in Gent. Jij dus ook. Bij mij was dat Leuven. Daarna zag Brussel je opduiken, bij mij was dat ook Brussel, heel even, en daarna Antwerpen. Nieuw was voor mij te vernemen dat je als treinconducteur hebt gewerkt en daar, in tegenstelling tot de NMBS, wel aan communicatie deed. De NMBS maakt mededelingen, die dan nog vaak bulken van de fouten. Een trein vertrekt van het spoor, wat technisch niet kan; van het spoor is de trein namelijk ontspoord. Misschien was jij het wel in de trein van Luik naar Antwerpen, op een zondag, toen ik terugkwam van de Ardennen, die in vijf of zes talen de reizigers toesprak, hen een aangenaam einde van het weekeinde wenste. Dit maakt het aangenamer om te reizen maar de NMBS heeft dat dus niet graag.
Ik heb het nagetrokken, je geeft je bundels uit in eigen beheer. Bij een eerstvolgende gelegenheid dat we elkaar ontmoeten, zal ik je er een paar afhandig maken tegen betaling of in ruil.
Die filmmuziek was heel pakkend. Ik zat aan mijn stoel gebonden en gekluisterd, genageld haast.
Je mocht ook een gedicht of twee voorlezen. Dan lijkt je stem veel vaster. Mooi zo. Verder begrijp ik niet wat er aan de hand is met het werkwoord schillen dat hoe langer hoe meer zonder s geschreven wordt. Als iemand me dat kan uitleggen, graag hoor. “Ik heb met die nog een appeltje te chillen…”
Met vriendelijke groet en tot wederziens
Tieftalen 