Ons tegoed

 

We hebben de Brandenburger tegoed.

Met Bach zetten we de toon.

Nu nog de poort.

 

Hoe reiken we immers niet

naar Victoria op haar karos.

Vooruit, niet met de geit,

met de vier paarden.

 

Dubbele 2 pk!

 

Wie zegeviert hier?

Napoleon, een dief

in het diepst van zijn poriën

heeft haar van de Pruisen gestolen.

 

Adolf H., mislukt kunstenaar

in hart en nieren, heeft haar

op zijn beurt gejat.

 

Zwarte toverkunst van die dieven,

opgestapelde stenen tot poort.

 

Hier achtervolgen ons de stemmen

van diefachtigen, onliefhebbenden,

die quasi achteloos,

tot tien keer toe loos,

tekeer gaan.

 

Met veel moeite houden we stand.

Al het bloed vergoten in hun naam

spreekt ons hier gebiedend aan.

 

Wij die van de Menenpoort

van de vrede zijn.

 

Hier vloeit een rivier vol rottend bloed.

Levende doden liggen er op sterven

met verscheurde ingewanden

die verstommen tot ze zwijgen.

 

Voorgoed of tot straks.