Vandaag nog eens tijd & ruimte voor een gastdichter, met name Yves Bonnefoy (overleden in 2016) in mijn vertaling
« Regarde-moi
là-bas, dans cet espace que transit
une eau rapide et noire … »
Je t’inventais
Sous l’arche d’un miroir orageux qui prenait
La parcelle d’un rouge en toi, impartageable,
Et l’enflammait « là-bas » au mascaret de mort.
“Kijk me aan,
Daar, in de ruimte waarin
Een water snel en zwart voorbijschiet… “
Ik heb je uitgevonden
Onder de boog van een stormspiegel die
Het gebied nam van een rood in jou, dat niet te delen valt,
En “daar” ontvlamde aan de doodsgolf.
Tieftalen 