Ken je die uitdrukking: zweefteef? Denk goed na voor je antwoordt. Desnoods denk je maar drie keer na. Ik kende die uitdrukking tot voor kort niet.
Toen ik ze tegen kwam dacht ik na. Zeer diep. En ik dacht, hoe kan iemand zo diep vallen. Hoe kan iemand die zo diep valt, iets hebben met zweven. Of tegen zweven, uiteraard. Of zo hard tegen vrouwen zijn, zonder het te willen toegeven met zoveel woorden. Uit schrik allicht om een boete te moeten betalen wegens vrouwonvriendelijk gelul.
In die uitdrukking spreekt misschien een zwaklul met hoogtevrees. Iedereen die deze uitdrukking vervolgens klakkeloos overneemt, vereenzelvigt zich met die zwaklul met hoogtevrees. Misschien heeft die zwaklul nog andere angsten. Maar die kunnen helemaal niet rekenen op onze belangstelling.
Laten we integendeel onze aandacht richten op de persoon die het stempel zweefteef krijgt. Zweeft zij echt? Of komt ze wat zweverig over?
Het lijkt ons ondoenbaar om te zoeken naar de eerste de beste zwaklul met hoogtevrees en dan degene te vinden die als eerste deze uitdrukking in zijn mond nam. En eruit liet vallen. Om hem dan te vragen: wat is er aan de hand met zweverigheid?
Deze week hoorde ik een Nederlandstalige vrouw uit Brugge, die inmiddels in de Rand rond Brussel woont omdat ze op de VRT werkt, uitweiden op de radio over haar vaste yogadag in de week. Ze wou de angstlul voor zijn en zei: en noem me geen zweefteef. Het is namelijk mijns inziens geen hondenbestaan waaraan deze vrouw of een andere vrouw zich probeert te ontworstelen. Het is helemaal geen worsteling, trouwens. Integendeel, het is een ontworsteling. Het kan overigens helpen om even te gaan zweven, om even minder te bestaan als mens en meer als wolk, om het menselijk bestaan volop te beleven. Zo’n banglul denkt nu meteen: zie je wel. Wel, zie je, er is nergens een hond in het spel.
Het besluit kan alleen maar zijn: deze uitdrukking is helemaal misplaatst. Wat moet er nu gebeuren met de manspersoon, of nog erger, het wijf, dat deze uitdrukking alsnog gebruikt? Zo’n persoon denkt natuurlijk dat dit mensentaal is, net als iemand die dat niet is, smeerlap noemen of een heel volksdeel parasiet noemen. Moet hij of zij een heffing betalen aan het fonds voor misbruik van beeldtaal en tot ondersteuning van behoeftige dichters? Of gewoon een boete voor discriminerende taal? Doe maar gewoon.
Tieftalen 